Prawo do korzystania z ulgi na start i preferencyjnego ZUS mimo współpracy z pracodawcą. Zasadniczo współpraca z byłym lub obecnym pracodawcą nie zawsze pozbawia pracownika możliwości korzystania z określonych przywilejów dla przedsiębiorców rozpoczynających własną działalność gospodarczą. Jeśli bowiem zakres wykonywanych Natomiast jeżeli student zawarł, oprócz umowy zlecenia, dodatkowo umowę o pracę z tym samym pracodawcą, to wówczas wszystkie składki opłacane są obowiązkowo i nie ma tu znaczenia wysokość przychodu osiąganego z tytułu umowy o pracę. Umowa zlecenie w takim przypadku jest oskładkowana dokładnie tak, jak umowa o pracę (w tym Nie można zawrzeć nowej umowy z pracownikiem na tym samym stanowisku pracy i przy wykonywaniu pracy tego samego rodzaju, ponieważ druga umowa byłaby potraktowana jako jedna i ta sama. Nie dojdzie do naruszenia przepisów prawa pracy i przepisów dotyczących czasu pracy, w przypadku, gdy pracodawca zatrudnia pracownika na podstawie dwóch Umowa o pracę może zostać zawarta w dowolnym dniu przed pierwszym dniem świadczenia pracy przez pracownika bądź w tym samym dniu. W treści umowy, oprócz daty jej zawarcia, powinno się określić termin rozpoczęcia pracy (art. 29 § 1 K.p.), a jeśli termin ten nie zostanie wskazany, uznaje się, że nawiązanie stosunku pracy Dwie umowy zlecenia o podobnym zakresie z tym samym pracodawcą - interpretacja ZUS z 26-4-2023 r. – DI/200000/43/355/2023 z uzasadnieniem. Najnowsze Interpretacje Wyjaśnienia ZUS z zakresu Kadr i Płac. Składki ZUS a dwie umowy zlecenia o podobnym zakresie przedmiotowym z tym samym pracodawcą INTERPRETACJA INDYWIDUALNA () Zakład Ubezpieczeń Społecznych Przedsiębiorca założył działalność gospodarczą i w ramach ulgi na start przez 24 miesiące mógł opłacać składki ZUS w wysokości nawet 30% minimalnego wynagrodzenia. Po pół roku nawiązał współpracę w ramach B2B z byłym pracodawcą. Stracił tym samym prawo do preferencyjnego ZUS. Jednak . W ostatnim dniu miesiąca pracownikowi kończy się umowa o pracę. Pracodawca i pracownik chcą zawrzeć kolejną umowę o pracę kilka dni po zakończeniu obecnej. Czy w związku z tym pracodawca może nie wypłacić ekwiwalentu pieniężnego? Problem W ostatnim dniu miesiąca pracownikowi kończy się umowa o pracę. Chcemy zawrzeć z pracownikiem kolejną umowę o pracę, ale 5 dni po zakończeniu obecnej. W związku z tym nie musimy wydawać świadectwa pracy. Co jednak z urlopem wypoczynkowym? Czy możemy nie wypłacać za niego ekwiwalentu, skoro urlop będzie wykorzystany podczas kolejnej umowy o pracę? Rada Nie. Obecnie sam fakt zgodnego z prawem niewydania świadectwa pracy w związku z zakończeniem umowy nie w każdym przypadku oznacza również możliwość niewypłacania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Muszą zatem Państwo wypłacić pracownikowi ekwiwalent za urlop wypoczynkowy. Nie trzeba tego robić tylko wtedy, gdy kolejna umowa jest zawierana bezpośrednio po poprzedniej, czyli bez dnia przerwy po zakończeniu poprzedniego stosunku pracy. Uzasadnienie Od 1 stycznia 2017 r. świadectwo nie musi być wydawane w związku z zakończeniem umowy o pracę, jeżeli pracodawca zamierza nawiązać z tym samym pracownikiem kolejny stosunek pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego (art. 97 § 1 Kodeksu pracy). W przypadku nawiązania z tym samym pracownikiem kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej umowy pracodawca jest zobowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy wyłącznie na jego wniosek, złożony w formie papierowej lub elektronicznej. Wniosek może być złożony w każdym czasie i dotyczyć wydania świadectwa pracy obejmującego poprzedni okres zatrudnienia albo wszystkie okresy zatrudnienia, za które dotychczas nie wydano świadectwa pracy. Polecamy książkę: Nowe emerytury. Obowiązki pracodawcy po zmianach od 1 października 2017 r. Może zatem wystąpić sytuacja tak jak przedstawiona przez Państwa, w której pomimo niezawarcia od razu po zakończeniu umowy o pracę kolejnej umowy między tymi samymi stronami świadectwo pracy nie zostanie wydane. Jeżeli strony stosunku pracy zawrą kolejną umowę o pracę w ciągu 7 dni od zakończenia poprzedniej, to pracodawca nie musi wydawać świadectwa pracy za zakończony stosunek pracy. W związku z zakończonym zatrudnieniem pracownik powinien otrzymać ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (art. 171 § 1 Kodeksu pracy). Od wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop w związku z zakończeniem umowy o pracę przewidziano jeden wyjątek. Pracodawca nie jest zobowiązany do jego wypłaty wówczas, gdy obie strony umowy (czyli pracodawca i pracownik) postanowią o wykorzystaniu urlopu wypoczynkowego w czasie kolejnego zatrudnienia danej osoby u tego samego pracodawcy. Aby było to możliwe, konieczne jest, by następny stosunek pracy powstał na podstawie umowy o pracę zawartej bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę (art. 171 § 3 Kodeksu pracy). Dyskusyjne jest znaczenie użytego w tej regulacji określenia "bezpośrednio". Najbezpieczniej byłoby przyjąć (na taki też sposób rozumowania wskazuje najwięcej ekspertów prawa pracy), że warunek ten będzie spełniony, gdy kolejna umowa o pracę zostanie zawarta od następnego dnia kalendarzowego po ustaniu poprzedniej lub ewentualnie - w drodze wyjątku - daty zakończenia umowy i zawarcia kolejnej przedzielone są wyłącznie dniami wolnymi od pracy. Pracownik miał zawartą umowę o pracę na czas określony do 30 czerwca 2017 r. Kolejną umowę na czas określony podpisał z pracodawcą od 3 lipca 2017 r. W dniach 1-2 lipca 2017 r. (sobota-niedziela) firma była zamknięta, więc pracodawca zaproponował podpisanie umowy dopiero od 3 lipca 2017 r. Strony ustaliły też, że podczas kolejnego zatrudnienia pracownik wykorzysta niewykorzystany do 30 czerwca 2017 r. urlop wypoczynkowy. Takie postępowanie pracodawcy jest prawidłowe, mimo że między zakończeniem umowy a zawarciem kolejnej była 2-dniowa przerwa. Po zmianie przepisów dotyczących świadectw pracy - obowiązujących od 1 stycznia 2017 r. - regulacja odnosząca się do wydawania świadectw pracy nie jest spójna z przepisem art. 171 § 3 Kodeksu pracy zawierającym wyjątek od zasady wypłacania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w związku z zakończeniem umowy o pracę. Oba przepisy należy odczytywać oddzielnie. Pomimo zatem niewydania świadectwa pracy w sytuacji opisanej w pytaniu konieczne będzie rozliczenie niewykorzystanego urlopu ekwiwalentem pieniężnym. W tym zakresie mogą się pojawić inne interpretacje w orzecznictwie sądowym. Celem regulacji art. 171 § 3 Kodeksu pracy jest wykorzystanie urlopu w naturze, co jest faktycznym zapewnieniem wypoczynku. Skoro ustawodawca zrezygnował z automatyzmu w zakresie wydawania świadectwa pracy przy kilku dniach przerwy w zatrudnieniu, to uzasadnione byłoby łączne odczytywanie z tą regulacją przepisów dotyczących wypłacania ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Jednak obecnie, pomimo różnych poglądów wskazujących na możliwość szerszego rozumienia określenia "bezpośrednio" niż tylko słownikowo, należy je rozumieć jako zawarcie umowy o pracę od dnia następnego po zakończeniu poprzedniej umowy, chyba że między umowami występuje przerwa spowodowana dniami wolnymi od pracy. Podstawa prawna: art. 97, art. 171 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - z 2016 r. poz. 1666; z 2017 r. poz. 962 Zatrudnianie i zwalnianie pracowników. Obowiązki pracodawców 2022 Przedsiębiorcy, którzy prowadzą działalność gospodarczą nie są pozbawieni prawa zawierania umów o pracę czy też wszelkiego rodzaju umów cywilnoprawnych. Jednak w takich przypadkach należy pamiętać o właściwym zgłoszeniu do ubezpieczeń i rozliczaniu należnych składek ZUS. W dzisiejszej publikacji opiszemy, jak wygląda naliczanie składek ZUS w sytuacji jeżeli przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą i zawiera umowę o pracę i umowę zlecenie. Zbieg tytułów do ubezpieczeń Punktem wyjścia do naszych rozważań będzie wyjaśnienie pojęcia zbiegu tytułów do ubezpieczeń. Takie rozstrzygnięcie dotyczy przede wszystkim składek na ubezpieczenia społeczne. Do zbiegu tytułów do ubezpieczeń dochodzi w sytuacji, gdy dana osoba wykonuje różne czynności, które z punktu widzenia ustawy o ubezpieczeniach społecznych podlegają pod te ubezpieczenia. Zbieg tytułów do ubezpieczeń wystąpi przykładowo w sytuacji, w której osoba jest zatrudniona na umowę o pracę i prowadzi działalność gospodarczą. Dodatkowo ta sama osoba może mieć podpisaną umowę zlecenie z innym pracodawcą niż ten, u którego pracuje na etacie. W związku z tą tematyką spróbujemy przeanalizować mogące najczęściej wystąpić przypadki. Składki ZUS w działalności gospodarczej Prowadząc działalność gospodarczą przedsiębiorca ma do wyboru kilka form opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, oczywiście o ile spełnia wymagania ustawowe. Przy jednoosobowej działalności gospodarczej można korzystać: Z ulgi na start. Z preferencyjnego ZUS. Z Małego ZUS Plus. Z dużego ZUS. To czy będziemy zobowiązani do zapłaty składek społecznych z każdego tytułu przy zbiegu tytułów do ubezpieczeń będzie zależało od wielu czynników. Poniżej opiszemy po kolei, w jaki sposób wygląda opłacanie składek społecznych jeśli prowadzimy działalność gospodarczą i jesteśmy zatrudnieni na umowę o pracę i/lub umowę zlecenie. Działalność gospodarcza a umowa o pracę Bardzo często przedsiębiorcy poza działalnością gospodarczą mają zawarte również umowy o pracę. Rodzi się wówczas pytanie, w jaki sposób powinny być rozliczane składki na ubezpieczenia społeczne? Czy wystarczy zapłata ubezpieczenia społecznego przez naszego pracodawcę, czy jednak trzeba również opłacać składki społeczne w działalności? Otóż nie ma jednoznacznej odpowiedzi na tak zadane pytanie. Co do zasady z tytułu zawartej umowy o pracę podlega się pod obowiązkowe ubezpieczenia społeczne. Jeżeli wysokość wynagrodzenia na etacie stanowi co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, to wówczas dana osoba podlega pod ubezpieczenie jedynie z tego tytułu. Jednak jeżeli to wynagrodzenie jest niższe, chociażby z powodu zatrudnienia na część etatu, to w takim przypadku należy płacić składki społeczne również w działalności gospodarczej. Przykład 1 Pan Sebastian jest zatrudniony na umowę o pracę z miesięcznym wynagrodzeniem zł brutto, dodatkowo prowadzi działalność gospodarczą. Z uwagi na to, że z etatu osiąga kwotę powyżej minimalnego wynagrodzenia za pracę, które w 2022 roku wynosi zł, pan Sebastian w działalności ma obowiązek opłacania jedynie składki na ubezpieczenie zdrowotne, nie podlega pod obowiązkowe ubezpieczenia społeczne. Przykład 2 Pani Ania jest zatrudniona na ½ etatu z miesięcznym uposażeniem zł. W działalności gospodarczej opłaca składki społeczne w ramach ZUS preferencyjnego. W takim przypadku, ponieważ miesięczna kwota wynagrodzenia nie przekracza zł w 2022 roku, pani Ania opłaca składki społeczne również z działalności gospodarczej. Przykład 3 Pani Katarzyna jest zatrudniona na umowę o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy u dwóch pracodawców i prowadzi działalność gospodarczą. Jedna umowa opiewa na kwotę zł, a druga zł, suma kwot z obydwu umów przekracza kwotę minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2022 roku. W takim przypadku pani Kasia nie musi opłacać składek społecznych w działalności. Przykład 4 Pani Krystyna jest zatrudniona na ¾ etatu z wynagrodzeniem zł i prowadzi działalność gospodarczą. Składki na ubezpieczenia społeczne w takim przypadku będą opłacane obowiązkowo od umowy o pracę a w działalności gospodarczej będą dobrowolne. Przykład 5 Pani Magdalena jest studentką, nie ukończyła jeszcze 26 lat. jest zatrudniona na umowę o pracę na ¼ etatu za kwotę zł i jednocześnie prowadzi działalność gospodarczą, w której opłaca składki preferencyjne. W tym przypadku będzie obowiązek zapłaty składek społecznych i składki zdrowotnej od umowy o pracę i z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Status studenta do 26 lat nie zwalnia z obowiązku zapłaty składek ZUS od umowy o pracę. Działalność gospodarcza a umowa zlecenie Kolejną sytuacją z jaką możemy mieć do czynienia to prowadzenie działalności gospodarczej i zawarcie umowy zlecenie lub kilku umów zlecenie. W takim przypadku może również wystąpić kilka scenariuszy. To czy trzeba będzie obowiązkowo opłacać składki społeczne z tytułu umowy zlecenie zależy przede wszystkim od tego jaki ZUS płacimy w działalności. Jeżeli podstawa wymiaru do naliczania składek społecznych w działalności będzie niższa niż kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę w danym roku, to trzeba będzie płacić składki społeczne również od umowy zlecenie. Natomiast jeżeli podstawa wymiaru składek w działalności była wyższa niż kwota minimalnego wynagrodzenia, to wówczas składki społeczne od umowy zlecenie będą dobrowolne. Jak należy rozumieć te zależności opiszemy na przykładach poniżej. Przykład 6 Pan Andrzej prowadzi działalność gospodarczą i w miesiącach luty-kwiecień 2022 r. podpisał umowę zlecenie na kwotę zł. W działalności opłaca składki ZUS na zasadach preferencyjnych, a więc poniżej minimalnego wynagrodzenia za pracę. W takim przypadku pan Andrzej opłaca składki społeczne w działalności i od umowy zlecenie. Przykład 7 Pani Ilona prowadzi firmę i jest zatrudniona na dwie umowy zlecenie, z których pierwsza jest na kwotę zł a druga na kwotę zł. W działalności opłaca składki preferencyjne. Z uwagi na to, że suma kwot ( od umowy zlecenie przekracza kwotę minimalnego wynagrodzenia za pracę, w 2022 roku jest to zł pani Ilona nie ma obowiązku opłacania składek społecznych z działalności. Przykład 8 Pan Michał prowadzi firmę i opłaca duży ZUS. Dodatkowo w miesiącach kwiecień-maj 2022 roku zawarł umowę zlecenie poza działalnością na kwotę zł miesięcznie. W takim przypadku, ponieważ podstawa wymiaru składek w działalności gospodarczej jest wyższa niż minimalne wynagrodzenia, wynosi bowiem zł, składki społeczne od umowy zlecenie są dla pana Michała dobrowolne. Przykład 9 Pan Marcin w działalności gospodarczej opłaca składki preferencyjne. Od kwietnia do września 2022 roku podpisał umowę zlecenie na miesięczne kwoty zł, która przekracza minimalne wynagrodzenie za 2022 rok. W takim przypadku pan Marcin w okresie r. może zmienić obowiązkowy tytuł do ubezpieczeń społecznych z działalności gospodarczej na umowę zlecenie i wówczas nie będzie miał obowiązku opłacania składek społecznych z działalności. Przykład 10 Pan Krystian studiuje, prowadzi działalność gospodarczą i niekiedy pracuje na umowę zlecenie. Ponieważ nie ukończył jeszcze 26 lat zleceniodawca nie będzie miał obowiązku naliczania i pobierania składek ZUS ani na ubezpieczenia społeczne ani na ubezpieczenie zdrowotne. Obowiązkowe będą natomiast składki ZUS w działalności gospodarczej. ZUS z działalności a umowa o pracę i umowa zlecenie Może jeszcze dojść do tzw. kumulacji, a więc prowadzimy działalność, jesteśmy etatowym pracownikiem i dodatkowo zawieramy umowę zlecenie z inną firmą niż ta, z którą mamy podpisaną umowę o pracę. W takim przypadku należy pamiętać, że z tytułu umowy o pracę podlegamy pod obowiązkowe ubezpieczenia społeczne. Jeżeli podstawa wymiaru składek społecznych na etacie będzie równa lub wyższa niż kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę, to jesteśmy zwolnieni ze składek w działalności gospodarczej i od umowy zlecenie. W sytuacji, gdy podstawa będzie niższa niż kwota minimalnego wynagrodzenia należy każdą sytuację rozpatrywać indywidualnie. Przykład 11 Pani Magdalena prowadzi firmę, w której opłaca duży ZUS. Jest również zatrudniona na umowę o pracę, w której zarabia zł. W miesiącu maju 2022 roku zawarła dodatkowo umowę zlecenie z innym podmiotem niż jej pracodawca, gdzie pracuje na etacie, z której osiągnęła przychód w kwocie zł. W takim przypadku, ponieważ wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę jest wyższe od minimalnego pani Magda nie musi opłacać w maju składek na ubezpieczenia społeczne w działalności i od umowy zlecenie. Przykład 12 Pani Jolanta pracuje na umowę o pracę na ½ etatu za kwotę zł i prowadzi działalność gospodarczą, gdzie opłaca preferencyjny ZUS. W miesiącu lipcu 2022 r. podpisała umowę zlecenie z własnym pracodawcą na kwotę zł. W takim przypadku umowa zlecenie będzie objęta obowiązkowo również składkami na ubezpieczenia społeczne a więc suma wypłat z umowy o pracę i zlecenia wyniesie zł, a więc powyżej minimalnego wynagrodzenia. Tym samym składki społeczne w działalności będą dla pani Jolanty dobrowolne. Przykład 13 Pani Krystyna prowadzi firmę i opłaca duży ZUS. Jest zatrudniona na ½ etatu za kwotę zł i zawarła umowę zlecenie z obcym pracodawcą w miesiącach czerwiec-sierpień 2022 r. na kwotę zł miesięcznie. W tym przypadku obowiązkowa będzie zapłata składek społecznych od umowy o pracę a z działalności i od umowy zlecenie będzie dobrowolna. Przykład 14 Pani Ania nie ukończyła 26 lat, jest studentką i postanowiła zatrudnić się na część etatu, gdzie otrzymuje wynagrodzenie w wysokości zł. Dodatkowo ma podpisaną umowę zlecenie na kwotę zł z innym pracodawcą. Pani Ania prowadzi również działalność gospodarczą, w której opłaca ZUS preferencyjny przez okres 2 lat. W takim przypadku obowiązkowe będą składki ZUS z prowadzonej działalności gospodarczej i od umowy o pracę, od umowy zlecenie nie będą naliczane składki ZUS. Zbieg tytułów do ubezpieczeń a składki społeczne Najczęściej z każdego tytułu a więc od działalności gospodarczej, z tytułu umowy o pracę i umowy zlecenie opłacane są składki zdrowotne na zasadach opisanych w przepisach. Od 2022 roku zasadniczo zmieniły się zasady rozliczania składki zdrowotnej w prowadzonej działalności gospodarczej o czym trzeba pamiętać przy comiesięcznych rozliczeniach przesyłanych do ZUS. Podsumowanie Tematyka rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne w sytuacji, gdy dojdzie do zbiegu tytułów do ubezpieczeń jest bardzo obszerna. Trudno w jednej publikacji zamieścić i opisać wszystkie mogące wystąpić przypadki. W podanych przykładach przedstawione zostały tylko niektóre typowe sytuacje, każdy przypadek powinien być jednak analizowany indywidualnie, ponieważ może się różnić w szczegółach. Jeżeli chodzi o studentów do 26 roku, to z punktu widzenia rozliczania składek ZUS, to są oni zwolnieni do 26 roku ze składek społecznych i zdrowotnych jedynie od umowy zlecenie, pod warunkiem że jest zawarta z innym pracodawcą niż umowa o pracę. Rozliczanie ZUS studenta z działalności gospodarczej i od umowy o pracę odbywa się na zasadach ogólnych. Świadczenie usług na rzecz pracodawcy w ramach prowadzonej działalności Podniesiony przez Pana problem dotyczy dwóch kwestii, mianowicie: możliwości świadczenia usług na rzecz pracodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czyli tzw. samozatrudnienia, oraz skutków podatkowych będących następstwem takich zdarzeń. Jeśli chodzi o pierwsze zagadnienie, zastosowanie będzie miał Kodeks pracy (w skrócie Wprawdzie pojęcie „samozatrudnienie” nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa pracy, jednak należy przyjąć, że w najszerszym znaczeniu zjawisko to obejmuje praktykę współpracy między podmiotami gospodarczymi, w której ramach jednym z partnerów jest osoba fizyczna prowadząca firmę jednoosobową i osobiście wykonująca zadania (usługi) wyłącznie na rzecz drugiego partnera zawartej umowy o współpracy. W praktyce samozatrudnienie bardzo często występuje jako alternatywa wykonywania pracy najemnej w ramach zatrudnienia pracowniczego. W tej postaci samozatrudnienia, mimo że samozatrudniony występuje jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, nie jest synonimem prowadzenia działalności gospodarczej. Charakterystyczne dla takiego samozatrudnienia jest osobiste wykonywanie pracy przez samozatrudnionego, najczęściej tych samych zadań, które były przedmiotem umowy o pracę. Zgodnie jednak z art. 22 § 1 i 11 „przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca — do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Zatrudnienie w warunkach określonych wyżej jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy”. Czy jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną? W świetle przepisów Kodeksu pracy nie jest również dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną, przy zachowaniu warunków wykonywania pracy charakterystycznych dla stosunku pracy (art. 22 § 12 Ponadto w myśl art. 281 Kodeksu pracy zawarcie umowy cywilnoprawnej w warunkach, w których zgodnie z art. 22 Kodeksu pracy powinna być zawarta umowa o pracę, stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika zagrożone karą grzywny. Obserwacja praktyki stosunków zatrudnienia ostatnich lat wskazuje, iż w miejsce tradycyjnie zawieranego w danych warunkach umownego stosunku pracy nawiązuje się określoną umowę cywilnoprawną, której przedmiotem jest świadczenie pracy. Samo w sobie jest to wyrazem zasady swobody umów obowiązującej w systemie prawnym, w myśl której o tym, jaką umowę w danych okolicznościach wykorzystać, decydują zainteresowane nią podmioty (art. 3531 Kodeksu cywilnego). Reasumując, w ramach swobody umów może Pan jako prowadzący działalność gospodarczą zawierać z dotychczasowym pracodawcą umowy o świadczenie usług w treści swej odpowiadające stosunkowi pracy. Należy mieć jednak na uwadze fakt, że w gruncie rzeczy stanowi to obejście przepisów Kodeksu pracy, to jest art. 22, i stanowi zatrudnienie w ramach stosunku pracy. Odnosząc się do drugiej części pytanie, zastosowanie znajdzie ustawa z dnia 1 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zwana dalej ustawą. W art. 5b ustawy została wskazana definicja działalności gospodarczej, z której zakresu przedmiotowego wyłącza czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności, są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności, wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. Podkreślenia wymaga fakt, że do stwierdzenia, że podatnik świadczący usługi na zasadzie tzw. samozatrudnienia nie wykonuje pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, konieczne jest wystąpienie łącznie wszystkich przesłanek określonych w pkt od 1 do 3. Nie wystarczy zatem do wyłączenia czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej okoliczność, że podatnik wykonuje te czynności pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności, jeżeli równocześnie ponosi ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie. Kto jest przedsiębiorcą w rozumieniu prawa polskiego? Odnosząc się natomiast do kwestii związanych ze składką ubezpieczeniową, informuję, że przepisy ubezpieczeniowe regulujące kwestie ubezpieczenia osób prowadzących działalność gospodarczą odwołują się do przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Przepis art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 z późn. zm.) stanowi, że „za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych”. Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w art. 4 ust. 1 wyraźnie stanowi, kto jest przedsiębiorcą w rozumieniu prawa polskiego. Jest to „osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną — wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą”. Definicję „działalności gospodarczej” zawiera natomiast art. 2 ustawy, zgodnie z którym „działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły”. Tylko spełnianie łącznie przesłanek z art. 4 i art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej pozwala uznać podmiot za przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych reguluje kwestie opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych, przedsiębiorców w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. W związku z tym jej zakres podmiotowy jest znacznie szerszy. Definicja pojęcia działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej określona w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych służy wyłącznie na potrzeby tej ustawy. Kwestie opodatkowania czynności wykonywanych w ramach samozatrudnienia Wprowadzone do ustawy dodatkowe warunki (art. 5b ust. 1 ustawy) wpływać będą na kwestie opodatkowania czynności wykonywanych w ramach tzw. samozatrudnienia. Łączne spełnienie trzech warunków z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spowoduje utratę możliwości opodatkowania tych czynności w ramach działalności gospodarczej. Wobec tego powyższe warunki wpływają jedynie na kwestie opodatkowania pewnych czynności, nie decydują o statusie przedsiębiorcy. W związku z tym nie można uznać osoby wykonującej jednie czynności z art. 5b ust. 1 tejże ustawy za przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, lecz np. za pracownika, którego ze zlecającym łączy pewien stosunek cywilnoprawny. Można bowiem w ramach umowy o pracę czy też umowy zlecenia wykonywać pewne czynności w ramach zatrudnienia u zlecającego te czynności, np. innego przedsiębiorcy czy też pracodawcy. Wówczas wszelkie daniny publiczne z tego tytułu (odprowadzanie podatku, składka na ubezpieczenie społeczne) za osobę wykonującą takie czynności będzie spełniał zlecający ich wykonanie. Może się jednak zdarzyć, że poza wykonywanymi czynnościami z art. 5b ust. 1 na rzecz zlecającego osoba wykonuje także inne czynności w ramach działalności gospodarczej, ale już we własnym imieniu. W tej sytuacji z tytułu wykonywania innych czynności nadal pozostaje przedsiębiorcą i sama musi odprowadzać należne daniny publiczne (do ZUS i US). Wykonywanie usług na rzecz dotychczasowego pracodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Należy jednak podkreślić, że wykonywanie usług na rzecz dotychczasowego pracodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej narusza przepisy Kodeksu pracy, to jest art. 22, i jest uważane za wykonywanie pracy w ramach stosunku pracy. W Pana wypadku można to zobrazować na podstawie następującego przykładu: danego dnia wykonuje Pan pracę w ramach stosunku pracy do godziny 14, a od godziny 15 identyczną pracę na rzecz pracodawcy, ale jako przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą – w takim wypadku będziemy mieli do czynienia z pracą w godzinach nadliczbowych w ramach stosunku pracy (umowy o pracę), a nie z świadczeniem usług. Oczywiście może Pan założyć działalność i świadczyć usługi na rzecz pracodawcy, ale w razie kontroli skarbowej lub kontroli państwowej inspekcji pracy pracodawca zobowiązany będzie zapłacić grzywnę, a ponadto zostanie zobowiązany do zapłaty należnych podatków płaconych przez płatnika w razie zatrudnienia pracownika na podstawie umowy o pracę. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Zawarcie umowy-zlecenia z pracodawcą, u którego masz już etat, jest możliwe, o ile Twoje obowiązki jako zleceniobiorcy różnią się od zadań, które wykonujesz jako pracownik. Wynagrodzenie z umowy cywilnoprawnej podlega oskładkowaniu tak jak pensja ze stosunku pracy. Co jeszcze trzeba wiedzieć w wypadku zawierania umowy-zlecenia z tym samym pracodawcą? Z artykułu dowiesz się: • W jakich okolicznościach możliwe jest zawarcie umowy o pracę i umowy-zlecenia z tym samym pracodawcą? • Co grozi pracodawcy za zawarcie umowy-zlecenia niezgodnie z przepisami? • Jakie składki płaci się, mając dodatkową umowę-zlecenie z pracodawcą? • Czy można wykonywać zlecenia podczas urlopu? Etat i umowa-zlecenie u tego samego pracodawcy – czy to możliwe? Prawo nie zabrania wykonywania obowiązków na podstawie umowy o pracę i umowy-zlecenia jednocześnie – również wtedy, gdy pracodawca i zleceniodawca to ta sama osoba. Istnieją jednak pewne ograniczenia wynikające z Kodeksu pracy. Umowa o pracę i umowa-zlecenie u tego samego pracodawcy to rozwiązanie zgodne z prawem, o ile nie stosuje się go np. po to, by obejść przepisy dotyczące limitu nadgodzin. Umowę-zlecenie można zawrzeć wtedy, gdy uwzględnia zadania wykraczające poza zakres obowiązków wskazany w umowie o pracę. Wynika to np. z wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 17 sierpnia 2006 r. (III APa 24/06, OSA 2007/7/12). | Praca w nadgodzinach – ABC Co grozi za nieuzasadnione zawarcie umowy-zlecenia z pracodawcą? Ewentualnych konsekwencji za zawarcie umowy-zlecenia niezgodnie z przepisami powinien się obawiać pracodawca, nie zatrudniony. Zgodnie z art. 22 Kodeksu pracy pracodawca, który zawarł z pracownikiem umowę-zlecenie posiadającą cechy stosunku pracy, podlega karze grzywny w wysokości od 1 tys. do 30 tys. zł. Właściwości umowy o pracę, które nie powinny odnosić się do zlecenia, to: • wykonywanie obowiązków w określonym miejscu i czasie, • świadczenie pracy określonego rodzaju, • wypełnianie poleceń pracodawcy. O przekształceniu umowy cywilnoprawnej w umowę o pracę może decydować tylko sąd pracy. | Jak ustalić stosunek pracy? Jakie składki płaci się w wypadku umowy-zlecenia z tym samym pracodawcą? Umowa-zlecenie z pracodawcą, u którego jesteś już na etacie, jest w pełni oskładkowana – tak samo jak umowa o pracę. Wynika to z art. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Podstawę dla ustalenia wysokości składek stanowi łączny przychód uzyskiwany na podstawie umowy o pracę i umowy-zlecenia. Od kwoty, którą zarobisz, odlicza się składki: • emerytalną – 9,76%, • rentową – 6,5%, • chorobową – 2,45%, • zdrowotną – 9%. Czy mając etat i umowę-zlecenie u jednego pracodawcy, można pracować w trakcie urlopu? Urlop wypoczynkowy to czas na regenerację sił. Przepisy nie zabraniają jednak podejmowania w tym okresie aktywności zarobkowej – o ile nie wykonujemy jej na rzecz własnego pracodawcy. Takie działanie jest niedopuszczalne, nawet jeśli charakter zadań realizowanych na podstawie umowy-zlecenia diametralnie różni się od aktywności podejmowanych w ramach umowy o pracę. Etat i umowa-zlecenie u tego samego pracodawcy nie mogą być sposobem pozwalającym na zwiększenie dopuszczalnej liczby nadgodzin. Godząc się na takie praktyki, odbierasz sobie bowiem prawo do odpoczynku i ryzykujesz pogorszeniem swojego stanu zdrowia, samopoczucia i efektywności. | Urlop wypoczynkowy – oto dowody, dlaczego warto z niego korzystać 0 Czy można otworzyć działalność gospodarczą, w ramach której będzie się wytwarzało oprogramowanie, i jednocześnie być zatrudnionym jako programista na etat? Doszły mnie słuchy, że nie jest to legalne, ale nie mogę znaleźć potwierdzenia. 0 Chodzi mi o to, żeby być zatrudnionym na etat, mieć pełnoprawną umowę o pracę, i jednocześnie działalność, w ramach której wykonuję to samo, ale dla innych (nie dla pracodawcy) - czyli full wypas, same plusy, stabilne zatrudnienie, możliwość wpisywania rzeczy w koszty, obniżony zus i możliwość pójścia na urlop! Eldorado! ;) 0 o ile w umowie o pracę nie masz zakazu to tak 0 Tak, nie ma przeciwskazan. Chyba, ze z pracodawca podpisalas umowe o zakazie konkurencji (i planujesz swiadczyc w ramach firmy, uslugi bedace konkurencyjnymi w stosunku do obecnego pracodawcy). Pracujac na etat i dzialalnosc, musisz oplacac skladke zdrowotna. Nie ma obowiazku placenia skladki spolecznej, gdyz ta placi za Ciebie Twoj obecny pracodawca. 0 z tego co pamietam, w przypadku zapisu o zakazie konkurencji, teoretycznie wystarczy, zeby Twoj formalny pracodawca wystawil Ci oswiadczenie, ze On uznaje taki-a-taki charakter drugiej dzialalnosci za niekolidujący i nie kwalifikujący się jako nieuczciwakonkurencja/konkurencyjna/szkodliwy/etc - zaleznie od zapisu w umowie o prace/wspolprace/etc 0 jest to jak najbardziej legalne, mozesz wytwarzac DOWOLNE oprogramowanie, które NIE KOLIDUJE z interesami twojego aktualnego pracodawcy (jezeli masz taki zapis w umowie), nie masz zadnego obowiazku informowac go o fakcie prowadzenia dzialalnosci haracz dla zusu z dzialalnosci w takim przypadku to bodajze jedynie skladka zdrowotna jakies 230zl //edit w praktyce mozesz konkurowac z pracodawca dopoki cie nie zlapie :) 0 albo zapisać firme na kogoś z rodziny, wtedy pracodawca może ci naskoczyć. 0 Fajno fajno :) Ja nie chcę wcale konkurować z pracodawcą, prawdę mówiąc działalność by odbiegała od tego co bym robiła w pracy, z tymże to podchodzi pod to samo PKD (wytwarzanie oprogramowania). I nie interesuje mnie zakładanie firmy na babcie, bo zależy mi na obniżce ZUSu właśnie ;) 0 Na 99% w umowie o pracę masz to zabronione. Chyba że działalność którą będziesz prowadzić nie ma nic wspólnego z tym co robisz w pracy, ale to raczej nie w tym przypadku. Co wiecej, zapewne w umowie masz jakieś takie śmieszne zapisy o tym że pracodawca jest właścicielem wszystkiego co stworzysz. Nie tylko w czasie pracy ale też poza nią. Wynika to z faktu że Mogłabyś zwyczajnie kraść kod z pracy (chociażby ten który sama stworzyłaś) i potem go sprzedawać jako własny. Mogłabyś stwierdzić że pewne rozwiązania wymyśliłaś poza godzinami pracy i że domagasz się od pracodawcy zadośćuczynienia. Liczba odpowiedzi na stronę 1 użytkowników online, w tym zalogowanych: 0, gości: 1

umowa o pracę i działalność gospodarczą z tym samym pracodawcą